Sensizliğin Güncesi

Her gün bir kez daha ölüyorum
Sessiz yenilgilerim yetmiyor.
Umudum kırıldıkça yaşıyorum…

Kazıyamadım ki, ellerimden adını
Uzandıkça sana dokunuyor boşlukta.
Gelen yeni gün, daha çok seviyor anılarını.

Unutmalıyım bir an
Silmeliyim gölgemden tüm izlerini.
Yakmalıyım küllerini zaman zaman…

Sana her yaklaştığımda
Bir kez daha geçmelisin beni
Her gün bir adım daha…

Beyaz bir mum ışığında
Özlüyorum seni
Alışınca yokluğuna…

Leave a Reply