Akdeniz Fahişesi

‘Akan, durmayan tüm sevdalara…’

Görmediğim resimlerdeki düş
Sendin.
Açık denizlerde ceketimin
Cebinde büyüttüğüm toprak kadın…
Mehtab aydınlatırken gizemli rüyalarımı
Kanımda uçurtmalar uçardı,
Sana hasret!

Yanardağlardan süzülen
Erotik davetti
Gözlerinin derin mavisi…
Ağırlaşmış bakışlarım,
Ufkunla tekrar kavuştuğunda
-Varolmayacakmışsın- gibi
Hiç duymadığım çığlıklar yükseldi
İçimdeki bakire kumsallarda.

Yorgun yüzüme ilk çarpan
Sicim gibi yağan saçlarındı
Keşfedilmemiş kıyılarına
Yanaştığımda.
Ah! O ne serinlikti
Ruhumda kavrulan mimoza çiçeklerinin
Susuzluğunu gideren.

Berrak gözlerinle seviştikçe
Gökyüzünü yırtan fırtınalar
Uzak köşelere çekildi.
Gökkuşağı incecik beline sarıldı.

Kaşların küsmüş, birbirine karşı
İki dağ; heybetinden ürktüğüm.
Göbeğin çöl rüzgarlarının ıslığı
Köpük köpük serilmiş beyaz kumlara.

Sen…
Dokunmaktan korktuğum ilk güzelliksin.
Bir avcı açlığında yaklaşsam…
Keklik misali kaçıp uzaklaşır mısın
Seksi kıpırdanmalarla…

Ellerimi uzatsam gökteki
Bulutların çarpışması olur mu
Hayallerimin dipsiz kuyularında
Ve yağmurlar, susmayan seller gibi
Sevişmelerimizin sonrası…

Sen ki, asi dalgalara
Narin bedenini teslim edip
Kopuvermişsin ana kucağından.
Büyülemişsin her göreni.
Herkes sahip olmak istemiş
Portakal çiçeği kokan memelerine.

Yiğitler birbirine düşman olmuş
Tılsımının peşinden sürüklenmişler.
Seni kimseye yar etmemiş
Gözü dönmüş hercailer!

Gelip geçenlerin sadece adı kalmış
Naftalin kokan çarşaflarda.
‘Akdeniz Fahişesi’ demişler
Kimse doyamamış egzotik tadına.

Efsane kadınım, fahişem…
Ben de sefil bir yolcuyum
Bu alemde!
Ne gidenlerin açtığı yaraları
Kapatabilirim
Ne de öpülmemiş dudaklarındaki
Patlamamış mermilere sahip!